Europese torenvalk - Falco tinnunculus
Algemene informatie
Grootte: tussen de 32 en 39 cm
Spanwijdte: 74 cm gemiddeld
Gewicht (gemiddeld): ♂186 gram ♀ 224 gram
Eileg: 4-6
Herkomst: Europa, Azie, Afrika
Habitat
In koelere gebieden trekt de torenvalk naar het zuiden waar het warmer is. Open land met lage begroeiing om goed te kunnen jagen.
Algemene informatie territorium (gedrag binnen leefomgeving?)
De leefomgeving van de Torenvalk lijkt samen te hangen met de hoeveelheid aanwezige soortgenoten in een gebied, niet zozeer met het voedselaanbod zo als je zou verwachten. Gemiddeld genomen zijn de omgevingen in de herfst 1-2 km2, in de winter 2-5 km2 en zomers 3-6 km2, de afmetingen in de zomer hebben waarschijnlijk te maken met het feit dat de vogels als “paar” en gebied bezetten. De meeste torenvalken hebben een vrij klein territorium rondom hun nest, onduidelijk is hoe groot deze is. De torenvalken delen vaak de randen van een leefgebied en zullen indien te dichtbij een achtervolging of duikvlucht inzetten zonder dat deze gewelddadige intenties heeft. Als de leefomgevingen kleiner werden, werd het gedrag en de randen van de leefomgevingen scherper. Vogels zullen meer gericht hun gebied beschermen tegen “indringers” (soortgenoten en niet soortgenoten). Het komt ook voor dat een koppel een nestgebied heeft, een territorium en dat er geen directe leefomgeving aangrenst, jachtplekken/leefomgeving kan zich wel tot op 5 km afstand bevinden.
Jacht/ methoden en voedselvoorkeur
Zoals de meeste dagroofvogels ziet de Europese torenvalk uitstekend, prooi kan worden gespot van grootte afstand
De meest bekende methode is het “helicopteren” het stil in de lucht hangen, ook wel “bidden”genoemd. Ze speuren de grond af doorgaans van een meter of 10 14 boven de grond naar een prooi en zullen deze in een duikvlucht pakken.
Torenvalken jagen ook vanaf een vast uitkijkpunt (lantaarnpaal, boom, rots ed.) het grootste gedeelte van de vangst bestaat uit diverse muissoorten, ook vogels en insecten behoren tot opvulling van het dieet.
Balts en broedgedrag
Voorplantingsdisplay bevindt zich voornamelijk in de lucht, copulatie vind op de grond of op een uitkijkpost plaats. Het mannetje cirkelt boven het vrouwtje en stort zich naar beneden (het nadoen van een aanval) het vrouwtje buigt voorover en steekt haar staart in de lucht dit alles onder een luide specifieke “roep”. Tijdens de vluchten komt het voor dat het mannetje ook vleugel klappert. Een koppel torenvalken keert inprincipe jaarlijks terug naar hetzelfde nest, nesten zijn bijvoorbeeld oude kraainesten, rotsspleten, holle bomen. Het vrouwtje broed de eieren uit en de uitgekomen jongen vliegen doorgaans na een week of 4 uit. Eenmaal uitgevlogen voeren het vrouwtje en het mannetje samen de jongen nog. Opmerkelijk is dat het vrouwtje na 3 dagen stopt met voeren en het mannetje soms tot wel 12 dagen door blijft voeren. Jonge mannen verlaten het leefgebied doorgaans eerder dan vrouwen (6 ten opzichte van de gemiddelde 12 dagen van een jonge vrouw) mocht het te lang duren voor een jong het leefgebied verlaat zullen oudervogels en dan met name de moedervogel, met geweld het jong uit het leefgebied jagen.
In gevangenschap
Blijken torenvalken moeilijk te koppelen vogels. Vlak voor het broedseizoen heeft een mogelijke koppeling het meeste succes. Koppelen kan het beste in een nieuwe “ leefomgeving / voliere” agressie bij mannen en vrouwen zijn doorgaans gelijk, dus eerst een man een bepaalde periode in een voliere of eerst juist het vrouwelijke dier in een voliere lijkt geen verschil te maken. Degene die het langst in de voliere zit zal zijn omgeving verdedigen. Na het uitvliegen van de jongen zal ook vrij snel agressie richting te jongen optreden en deze worden uit de voliere gejaagd met mogelijke dood ten gevolge.
Bijzonderheden / wetenswaardigheden
Er werd beweerd dat Dagroofvogels prooien kunnen vinden aan de hand van urinesporen, deze reflecteren UV. Ook zou het UV reflecterende verenkleed van bijvoorbeeld de pimpelmees goed te zien zou zijn voor roofvogels. Recent onderzoek heeft aangetoond dat dit onwaarschijnlijk is omdat het UV van de Urine sporen van de woelmuis en de reflectie van UV op de pimpelmees op een hogere golflengte ligt dan de UV reflectie die Dagroofvogels waarnemen. Waarvoor de mogelijkheid tot het zien van UV dan goed voor is blijft nog onbekend